یادم بماند

امروز داشتم پشت فرمون می رفتم خیابون سمت چپ که یه دفعه یه آقای من رو که در نقطه کور دیدم بود رو دیدم و باعث شد باهاش تصادف نکنم.

کاش عابرها هم گواهینامه عبور مرور داشتن!

موقع برگشت هم با سرعت متوسط م رفتم که یک ماشین با سرعت زیاد از روبرو اومد و خداروشکر تصادف نشد.

خدایا ممنون که حفظم کردی

برعکس دیروز دیر راه افتادم و دیر رسیدم و جا پارک هم پیدا نکردم و خیلی دور پارک کردم و حدود یک ربع بعد مراسم رسیدم.

وقتی رسیدم فهمیدم امروز، جمعه بعد از ظهر مصادف هست با شب هفت حضرت زهرا.

و مراسم شب هفت دعوتی است.

و به عنایت و بزرگواریشون به این مراسم دعوت شده بودم. گرچه دیر رسیدم.

بسم الله

خواستم بنویسم من همانم که تو وقتی سوال داشتم و درماندم.

اما می نویسم تو همانی که وقتی من سوال داشتم و درمانده بودم و از استادم سوالم را پرسیدم و پاسخ دادند به همان فرازی از دعای روز عرفه امام سجاد رسیده بودیم که پاسخ سوالم بود.

و حالا سخنرانی

حاج آقا پناهیان در ماه رمضان امسال که پاسخ بسیاری از سوالاتم در آن هست.

تو همان خدایی که مرا هیچ گاه رها نکردی.

شب هفدهم ماه رمضان

بسم الله

به مامان گفتم اصلا توان بلند شدن صبح ها را ندارم. خوش به ال آن هایی که رفتند راهپیمایی روز قدس.

مامان گفت آ ها که رفتند عاشق بودند که توانستند بروند ما حتما عشقمان کم بوده.

نتیجه این که عشق توان و انگیزه انسان را زیاد می کند.

خدایا حب و عشق انجام کارهای درستی که تو دوست داری و عشق به مجاهده را به من بده.

بسم الله

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

وان که این کار ندانست در انکار بماند 

اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن

شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند 

صوفیان واستدند از گرو می همه رخت

دلق ما بود که در خانه خمار بماند 

محتسب شیخ شد و فسق خود از یاد ببرد

قصه ماست که در هر سر بازار بماند 

هر می لعل کز آن دست بلورین ستدیم

آب حسرت شد و در چشم گهربار بماند

جز دل من کز ازل تا به ابد عاشق رفت

جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند 

گشت بیمار که چون چشم تو گردد نرگس

شیوه تو نشدش حاصل و بیمار بماند

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر

یادگاری که در این گنبد دوار بماند 

داشتم دلقی و صد عیب مرا می‌پوشید

خرقه رهن می و مطرب شد و ر بماند 

بر جمال تو چنان صورت چین حیران شد

که حدیثش همه جا در در و دیوار بماند

به تماشاگه زلفش دل حافظ روزی شد

که بازآید و جاوید گرفتار بماند 

یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن

وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور

گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن

چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت

دایما یک سان نباشد حال دوران غم مخور

هان مشو نومید چون واقف نه ای از سر غیب

باشد اندر پرده بازی های پنهان غم مخور

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند

چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم

سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور

گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید

هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور

حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب

جمله می داند خدای حال گردان غم مخور

حافظا در کنج فقر و خلوت شب های تار

تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور

بسم الله

هیچ وقت برای خدا نسخه نپیچ

هیچ وقت تدبیر خودت را به خدا نسبت نده

خدا فوق تدبیرها و گزینه‌های توست.

می‌تواند یک آن صحنه را برهم بزند و ورق همه چیز را برگرداند

چون او خداست

و یرزقه من حیث لا یحتسب برای اثبات خداییش هم هست

تا بفهمیم ما عبدیم فقط.

بسم الله

گفتم من همین طوری راحتم، او نباشد هم راحتم، می توانم زندگی کنم، اما تصور این که او بیاید و منتظر باشم و کی بیاید و اصلا چه کسی مرا می خواهد زندگی‌ام را نابود کرده.

خدا نه گذاشت نه برداشت و این آیه آمد:

خُلِقَ الْإِنْسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِیکُمْ آیَاتِی فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ

خدایا ممنون

اما این آیه برای وعده عذاب است!

خدایا اما من به معنی مثبت می‌گیرم.

بسم الله

دیشب به این فکر می کردم که از خودم شاکی ام.

إِلَهِی إِلَیک أَشْکو نَفْسا بِالسُّوءِ أَمَّارَةً

و امروز خانم بروجردی از همین گفتند.

در دعای 14 صحیفه سجادیه.

تکرار این اتفاق و تقارن ذهن من و گفته های استادم برای چندمین بار است؟!

او تدبیر می کند.

او مرا رها نکرده

تو مرا رها نکردی